Μουσική και Νοημοσύνη της Ψυχής

Αυτός που κάνει πιο πλούσιο το συναισθηματικό του κόσμο, “ανοίγει” και τις “πόρτες” του μυαλού του. Ένας τρόπος να “πλουτίσει” κάποιος το συναισθηματικό του κόσμο, είναι να ασχοληθεί με τη μουσική.

Η μουσική αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν δεν την ακούς μόνο με το αυτί και με το σώμα, αλλά και με την ψυχή! Είναι ένας από τους τρόπους να “σφυρηλατήσεις” τη νοημοσύνη της ψυχής, τη συναισθηματική σου νοημοσύνη.

Συχνά, αν δεν φταίει η διάθεση της στιγμής που δεν “ακους” το μουσικό κομμάτι με τη ψυχή, φταίει η ποιότητα του, ή ο τρόπος που παρουσιάζεται. Ίσως είναι ένας τρόπος χωρίς ευαισθησία , χωρίς συναισθηματική “φωνή”, αν και πιθανότατα τεχνικά καλά εκτελεσμένο.

Η συναισθηματική “φωνή”, μέσα από την εκτέλεση μιας μουσικής που φτάνει στη ψυχή και δονεί τις χορδές της, αποτελεί ένα συντονισμό συναισθημάτων ανάμεσα στους ακροατές και στους εκτελεστές.

Η αξία δεν βρίσκεται λοιπόν πάντα στην αρτιότητα της εκτέλεσης, όσο σε εκείνο το “αόρατο νήμα” που συνδέει τις ψυχές και τα συναισθάματα μεταξύ εκτελεστών και ακροατών.

Τα βιώματα και οι εμπειρίες μας- σε σχέση με το περιεχόμενο ενός μουσικού κομματιού, παίζουν πάντα ένα σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση της συγκίνησης που βοηθά συνήθως να ακούσουμε νιώθωντας (με τη ψυχή), να τραγουδάμε συν-αισθανόμενοι. Ζώντας δηλαδή με άλλους , κοινά συναισθήματα, όσο οι εμπειρίες του καθενός το επιτρέπουν.

Το τραγούδι , προσφέρει μια απλή λύση για να κάνει κάποιος μουσική, επειδή απευθύνεται στο συναισθηματικό κόσμο του ανθρώπου και μπορεί να ανοίγει τις “πόρτες” όχι μόνο της ψυχής, αλλά και του μυαλού. Μπορεί να διευρύνει τους ορίζοντες όχι μόνο της Μουσικής Νοημοσύνης, αλλά και των άλλων μορφών Νοημοσύνης. Μπορεί να προσφέρει στο άτομο μια ιδιαίτερη, πολυδιάστατη καλλιέργεια.

Αυτή η καλλιέργεια επιτυγχάνεται σε κάποιο βαθμό, ακόμη και σε μικρότερες ηλικίες, μέσα από την έγκαιρη και παιδαγωγικά προσεκτική παροχή ειδικών ευκαιριών μουσικής μάθησης, όχι μόνο με το νου(γνωστική μάθηση), αλλά και με την ψυχή(συναισθηματική μάθηση). Όχι μόνο με τους μουσικούς ήχους, αλλά και με “εικόνες” και γεγονότα από την ιστορία, το πολιτισμικό και κοινωνικό υπόβαθρο της μουσικής. Γιατί διαφορετικά μουσικά δημιουργήματα, περιγράφουν “βιογραφίες ζωής” διαφορετικών ανθρώπων και κοινωνιών του άλλοτε και του τώρα.

Επισημαίνουμε ότι ιδιαίτερες ευκαιρίες μουσικής μάθησης μπορούν να δώσουν οι παιδικές-νεανικές χορωδίες αρχικά και αργότερα οι χορωδίες ενηλίκων. Το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι ερασιτεχνικές μουσικές ομάδες(“Ορχήστρες”).

Σε αυτές τις περιπτώσεις τα άτομα που επιθυμούν να ξεκινήσουν την επαφή τους με τις ομαδικές μουσικές διαδικασίες , δεν πρέπει να “ελέγχονται’ ούτε για το βαθμό των μουσικών τους γνώσεων, ούτε για τις φωνητικές τους ικανότητες.Και τα δύο(μουσικές γνώσεις και φωνητικές ικανότητες), θα αναπτυχθούν στην πορεία μέσα από τη βίωση της ίδιας της μουσικής.

Τελικά, αυτοί που κάνουν μουσική με άλλους, αν οδηγηθούν μέσα από δημιουργικές διαδικασίες που θέλουν τη μουσική να λειτουργεί με σκοπό την πραγμάτωση των εγγενών ικανοτήτων του κάθε ατόμου, θα αναπτύξουν υψηλότερο δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης.

Έτσι, θα καλλιεργήσουν -μεταξύ των άλλων- στοιχεία συμπεριφοράς όπως: η υπομονή, η επιμονή, η ενσυναίσθηση, η προσαρμοστικότητα, ο αυτοέλεγχος, η αισιοδοξία, η ελπίδα, η αλληλεγγύη, η αγάπη.