O Mεγαλοπιάνος, ο Ονειροβιόλης κι ο Τυμπανονταής! (Παιδική Χιουμοριστική Ποίηση)
ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Ο Μεγαλοπιάνος, ο Ονειροβιόλης κι ο Τυμπανονταής!
Να ο Μεγαλοπιάνος
να κι ο Ονειροβιόλης,
οι νοτοφαγοπότες
της οικουμένης όλης.
Βραδάκι ξεκινήσαν
κι ως που να’ ρθει πρωί,
συνάντησαν στο δρόμο
τον Τυμπανονταή.
Τα τυμπανα χτυπούσε
τα ρα τα τα τα τα
πω! πω! τι φασαρία,
πω! πω! “μπουμπουνητά!”
Μα ο Μεγαλοπιάνος
εμεγαλοπιανόταν
και ψηλομύτης ήταν
και όλο κορδωνόταν!
Και ο Ονειροβιόλης
ο ονειροπαρμένος,
να παίζει το βιολί του
συννεφοκαθισμένος!
Άιντε τρεις λαλούνε
και άιντε δυο χορεύουν
βρε άιντε εδώ μαζί μας
οι τρεις τους τι γυρεύουν;
Ώσπου ο Ονειροβιόλης
κι ο Τυμπανονταής
και ο Μεγαλοπιάνος,
καθίσαν κατά γης.
Ρυθμού κρασάκι ήπιαν
και κόπηκε η μηλιά τους,
τις νότες όλες φάγαν
και πρήστηκε η κοιλιά τους!
Πεντάγραμμα στο τέλος
ζωγράφισαν κι εκεί,
ροχαλητό επαίξαν
αντί για μουσική!
Κι όσο οι τρεις συνοδοιπόροι κοιμόντουσαν βαθιά, ένα αηδόνι που κάθονταν ψηλά σ’ ένα κλαδάκι, τους τραγουδούσε κελαηδώντας!
Τυμπανονταή μου, τι ωραία,
πεταλούδες σ’ έχουνε παρέα!
Κι όσο θα χτυπάς τα τύμπανα σου
πεταλούδες θα’ ρχονται κοντά σου!
Ε, και συ που λες Ονειροβιόλη
Δήμαρχο στου ονείρου τους την πόλη,
θα σε κάνουνε τα συννεφάκια
κι όλα του ουρανού τα λουλουδάκια!
Όσο πια για σε Μεγαλοπιάνο
θα’ ρθουνε στο σώμα σου επάνω,
χίλια χελιδόνια που σε ξέρουν,
άσπρα, μαύρα πλήκτρα να σου φέρουν!
Όταν ξύπνησαν, ο Μεγαλοπιάνος, ο Ονειροβιόλης κι ο Τυμπανονταής, τα ‘πανε και συμφωνήσανε, να πάνε στη ¨Ζαχαροχώρα!”. Και να …
Μέσα σε λιωμένη σοκολάτα
παίξανε γλυκά μια σερενάτα!
Κάναν πατινάζ σε καραμέλα
και στα γλειφιτζούρια κούνια μπέλα!
Από τούρτα παγωτό τριγύρω
χόρεψαν κι οι τρεις τους ένα γύρο!
Μέσα σε σιρόπι από λεμόνι
βρήκανε τον πρίγκιπα Λεμόνη!
Κι από τη “Ζαχαροχώρα”…
Των “Χρωμάτων” πια την πολιτεία
ψάχναν, κι όλο κάνανε αστεία.
Ώσπου ένα ζωγράφο συναντήσαν,
πως να παν στα “Χρώματα”, ρωτήσαν.
-“Στο μικρό ετούτο πινελάκι,
που ήδη κάθεται το κουνελάκι,
άντε, τώρα όλοι ανεβείτε…
δεν πειράζει που θα στριμωχτείτε!”
Στων “Χρωμάτων” φτάσανε την πόλη
και με μιας καθώς τους είδαν όλοι
κι άκουσαν τα ηχοχρώματα τους,
γιούπι! Φώναξαν απ’ την καρδιά τους!
ο Μεγαλοπιάνος, κι ο Τυμπανονταής
και ο Ονειροβιόλης, στο έμπα της αυγής,
τα όργανα τους πιάσαν κι αρχίσανε με μιας
να παίζουν, να γλεντήσει ο “χρωματοντουνιάς!”
Μεράκλωσαν τα “Χρώματα”
και με τα ηχοχρώματα,
τραγούδι ξεκινήσαν,
χορέψαν και γλεντήσαν!
ΚΑΛΟ ΓΛΕΝΤΙ ΠΑΙΔΙΑ!
Μα, και οι τρεις, που είχαν γίνει πια πολύ καλοί φίλοι, ήθελαν κι αλλού να ταξιδέψουν… Δώσε τους εσύ μια ιδέα! Πρότεινε τους να πάνε κάπου. Βάλε τη φαντασία σου λοιπόν να τους “οδηγήσει!”.