Ξέρω ένα μαντολίνο… (ένας ευχάριστος τρόπος για να γνωρίσουν τα παιδιά το μαντολίνο…)
ΞΕΡΩ ΕΝΑ ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ
Ξέρω ένα μαντολίνο
παίζει μουσική καλή!
Το φωνάζουνε “Βιβάλντι”
κι έχει φίλο ένα βιολί!
Του αρέσουν τα καπέλα
κι οι χρωματιστές γραβάτες…
του αρέσουνε τα μήλα
κι οι τηγανητές πατάτες!
Ο “Βιβάλντι” τα μαλλιά του
τα χτενίζει με τη χτένα…
κι όλο θέλει τις χορδές του
να τις παίζουμε με πένα.
Τούτο το ποίημα, που ήδη το έχουμε κάνει τραγουδάκι, μα ακόμα δεν το έχουμε ηχογραφήσει για να σας το μεταφέρουμε εδώ, το χρησιμοποιήσαμε κατά τη διάρκεια μαθημάτων μας, για να “συστήσουμε” με ευχάριστο και παιγνιώδη τρόπο στα παιδιά μας, το μαντολίνο. Τα παιδιά μας, σε διαφορετικές ομάδες ή τάξεις, ήταν από 2 χρονών έως και 8 χρονών. Εξυπακούεται ότι η προσέγγιση ήταν διαφορετική, ανάλογα με τις ηλικίες των παιδιών που μαζί τους μοιραζόμασταν τη χαρά ενός δημιουργικού μαθήματος μουσικής.
Ας πούμε ότι κάποιοι από σας θα δουλέψουν το παραπάνω ποίημα με “ήρωα” το μαντολίνο, προς το παρόν, μέσα από το ποίημα. Μπορείτε να δείξετε λοιπόν στα παιδιά, ένα μαντολίνο σε εικόνα… ίσως στο μαντολίνο της εικόνας να προσθέσετε καπέλο, γραβάτα… Και φυσικά θυμηθείτε πως για να παίξουμε μαντολίνο, χρησιμοποιούμε ένα μικρό κοκκαλάκι που λέγεται πένα, κι αυτό γιατί το μαντολίνο έχει χορδές. Και μάλιστα διπλές. Δύο ΜΙ, δύο ΛΑ, δύο ΡΕ, δύο ΣΟΛ.
Μια άλλη ιδέα μας, λέει: Αντί να προσθέσετε εσείς καπέλο, γραβάτα, το φίλο του το βιολί κλπ… βρείτε από το διαδίκτυο εικόνα με μαντολίνο, φωτοτυπήστε για όλα τα παιδιά και αφήστε εκείνα να προσθέσουν ότι θέλουν απ’ αυτά που λέει το ποίημα-τραγούδι, ή να ζωγραφίσουν ό,τι άλλο θέλουν, με επίκεντρο το μαντολίνο.
Ας το διασκεδάσουμε ακόμα περισσότερο. Ας καλέσουμε τα παιδιά κι ας χορέψουμε -με ελεύθερο τρόπο- όλοι μαζί, απόσπασμα από το Καν – Καν του Όφενμπαχ. Στο video που παραθέτουμε, “πρωταγωνιστούν” φυσικά, μαντολίνα.
