6 Μαρτίου – Πανελλήνια ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού… “Μίλα γύρω – γύρω…” και “Μήλα γύρω- γύρω στη μέση πορτοκάλι!” Για συνεχή ευαισθητοποίηση των παιδιών και όχι μόνο “επετειακά!”

Bullying… ο εκφοβισμός στο σχολείο … “Μίλα γύρω – γύρω…”  και “Μήλα γύρω-γύρω στη μέση πορτοκάλι!”

Το Bullying στα σχολεία έχει τις περισσότερες φορές τη μορφή κρυφής βίας. Προέρχεται από μεμονωμένους μαθητές ή ομάδες μαθητών και απευθύνεται σε “αδύναμους” και “διαφορετικούς” συμμαθητές – συμμαθήτριες (συμμαθητή ή συμμαθήτρια). Το Bullying στο σχολείο , ξεκινά από τη λεκτική και την ψυχολογική-ηθική πίεση και φτάνει ως τη σωματική βία. Στο “σκληρό” παιχνίδι του εκφοβισμού , οι δράστες – οι “νταήδες”, σκοπό τους έχουν να επιβάλουν τη θέληση τους πάνω σε άλλους. Παίζουν το ρόλο του “δυνάστη” , του “δυνατού” . κι άλλοτε το ρόλο αυτού που θέλει να βάλει τα πράγματα σε “τάξη”.

Συνήθως, οι “δράστες” είναι παιδιά που έχουν υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και συχνά “επενδύουν” στη σωματική τους δύναμη. Έχουν δηλαδή μεγάλη αυτοπεποίθηση, όχι όμως και αυτοεκτίμηση. Η επιθετική συμπεριφορά έχει τις “ρίζες” της στο οικογενειακό περιβάλλον και δεν εκδηλώνεται μόνο στα πλαίσια του σχολείου , αλλά και έξω απ’ αυτό. Κάθε φορά που στην ομάδα που εκφοβίζει, εμφανίζονται παιδιά χωρίς τα παραπάνω “κυρίαρχα” στοιχεία, αυτά τα παιδιά λειτουργούν απλά ως “συνοδοιπόροι”. Είναι δηλαδή “άβουλα” μέλη , ανθρώπινης “αγέλης”.

Οι δράστες, οι “νταήδες”, είτε παίρνουν είτε δεν παίρνουν χρήματα ή πολύτιμα αντικείμενα από τα θύματα τους,  αυτά που σίγουρα τους αφαιρούν είναι τα πολυτιμότερα που έχουν. Την αξιοπρέπεια τους , την αυτοεκτίμηση τους, την αυτοπεποίθηση τους, τη νοητική, ψυχολογική, σωματική “ισορροπία” τους. Τα παιδιά που βιώνουν βία στο σχολείο είναι τρομοκρατημένα και νιώθουν ενοχές γιατί πιστεύουν πως για ότι συμβαίνει, φταίνε εκείνα. Κλείνουν το στόμα. Δεν μιλούν σε γονείς και δασκάλους για το πρόβλημα τους.

Ας έχουμε λοιπόν το νου μας στις αντιδράσεις των παιδιών μας.  Ας παρατηρούμε τις συμπεριφορές τους. Στάσεις παιδιών όπως οι παρακάτω, ας μας προβληματίσουν αναφορικά με πιθανό σχολικό εκφοβισμό, σχολική βία.

• Να επιστρέφουν στο σπίτι χωρίς διάθεση, σκεφτικά και επιθετικά.
• Να κλείνονται στο δωμάτιο τους , να μην θέλουν να πάνε σε γιορτές συμμαθητών και να καθηλώνονται στον υπολογιστή, η σε άλλες οθόνες.
• Να πηγαίνουν όλο και χειρότερα στα μαθήματα και συγχρόνως να χάνουν κάθε διάθεση για τα χόμπι τους.
• Να μιλάνε για πόνους στην κοιλιά τα απογεύματα της Κυριακής ή άλλων αργιών, φέρνοντας στο μυαλό ότι πρέπει να πάνε στο σχολείο και άρα να υποστούν τις συμπεριφορές των “νταήδων¨.
• Να χάνουν διαρκώς το χαρτζιλίκι τους απλούστατα γιατί τους το παίρνουν οι “δυνάστες” τους.

Πηγή της συμπεριφοράς του εκφοβισμού είναι  ο τρόπος διαπαιδαγώγησης του παιδιού “θύτη”, από την οικογένεια του. Παιδιά με βίαιες, επιθετικές συμπεριφορές, έχουν μεγαλώσει κοντά σε γονιό κακοποιητικό  ή γονείς κακοποιητικούς , είτε ανεκτικούς, παραχωρητικούς, χωρίς όρια. Επομένως οι συζητήσεις των γονέων του “θύματος” με τους γονείς του “θύτη”,  μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικά αποτελέσματα.

Γι’ αυτό οι ειδικοί προτείνουν στους γονείς. να συζητούν το πρόβλημα με νηπιαγωγούς, δασκάλους ή καθηγητές, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών τους, σε μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσης , χωρίς όμως την παρουσία του παιδιού “θύματος”. Ενιαία “πορεία” προσέγγισης για λύση του προβλήματος δεν υπάρχει. Κάθε περίπτωση σχολικής βίας, έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Αυτό που είναι καλό να συμβαίνει, συνοψίζεται στο ότι, το σχολείο που είναι ο τόπος του προβλήματος, είναι και ο τόπος της επίλυσης του.

Και ας θυμόμαστε πάντα ότι είναι πολύ καθοριστικό  να μιλάμε  καθημερινά με τα παιδιά μας και να τα ακούμε, όσο μπορούμε πιο αμερόληπτα όμως! Να τα ακούμε πραγματικά και με την καρδιά μας!

Εξυπακούεται ότι η σχολική τάξη είναι ο χώρος όπου πρέπει να γίνονται συνεχώς δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση των παιδιών αναφορικά με το “πρόβλημα” που έχει να κάνει με τη σχολική βία και όχι μόνο επετειακά!   Γι αυτό το λόγο γράψαμε την έμμετρη μουσική ιστορία με τίτλο: “Μήλα γύρω-γύρω, στη μέση πορτοκάλι!” και την παρουσιάζουμε, για άλλη μια φορά, εδώ.