Στο μουστάκι του Νταλί! (Μια προσπάθεια για την “Εικαστική” ευαισθητοποίηση των παιδιών)
ΣΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΤΟΥ ΝΤΑΛΙ!
Μια έμμετρη χιουμοριστική ιστορία μας, που πρόκειτα να μελοποιήσει ο γιατρός και πιανίστας, Δημήτρης Ιωσήφ. Η ιστορία αυτή έχει σαν στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά αναφορικά με το έργο και τη ζωή γνωστών ζωγράφων.
Στο μουστάκι του Νταλί
ανεβήκαμε πολλοί
κι ήταν πράγματι ωραία
από κει ψηλά η θέα!
Ξαφνικά παραπατάω, πέφτω…
κι όμως σαν το βίντσι,
με αρπάζει η Μόνα Λίζα
και με πάει στο Ντα Βίντσι.
Λεονάρντο, Λεονάρντο
του φωνάζω και γελώ…
μα μου δίνει ένα μήλο
για τον Μικελάντζελο!
-“Μικελάντζελο, για κοίτα,
έξω από την πόρτα στέκω”.
– “Δε μ’ αρέσουνε τα μήλα
παρ’ το δωσ’ το στον Ελ Γκρέκο”.
Πάω βρίσκω τον Ελ Γρέκο
του μιλάω ελληνικά
και το μήλο αφού του δίνω,
με κερνάει δυο γλυκά.
Από πίνακα του Ρέμπραντ
γαϊδουράκι καβαλάω
και στο εργαστήριο του
ξεκινώ αργά να πάω.
Φτάνω, χαιρετώ, με βλέπει
και του λέω όλο χαρά:
“Ο Μονέ με περιμένει.
Μου’ χει φτιάξει νούφαρα!”
Τον Μονέ δεν τον διακόπτω
και την πόρτα δεν χτυπάω…
κι επειδή ήθελα φρούτα,
είπα στο Γκωγκέν να παώ.
Πήγα, τα’ παμε λιγάκι
ώσπου χτύπησε ένα γκονγκ,
σύνθημα να ξεκινήσω
για μια νύχτα στου Βαν Γκόνγκ!
Είχε ξαστεριά μεγάλη
κι εγώ ανέβηκα ευθύς
στου Βαν Γκόνγκ το πινελάκι…
να’ μαι φτάνω στο Ματίς.
Εξωγράφιζε λουλούδια
κι είπα τότε να τα πιάσω!
Μα ένα μαντολίνο ακούω
που το έπαιζε ο Πικάσο!
Τρεις χρωματιστοί χορεύαν
σ’ ένα μπλε δωματιάκι
κι ένα όμορφο κορίτσι
κράταγε περιστεράκι!
Όλα τούτα είν’ σπουδαία
μα κουράστηκα πολύ…
θα γυρίσω να ξαπλώσω
στο μουστάκι του Νταλί!
Στο μουστάκι του Νταλί
που ανεβαίνουνε πολλοί
κι είναι πράγματι ωραία
από κει ψηλά η θέα!
