“Μηνύματα” υγιεινής διατροφής, μέσα από το παιδικό τραγούδι
“Κάθε παιδί ανεξάρτητα από το βάρος του, χρειάζεται ειλικρινή ευγένεια και αποδοχή. Αυτό, με τη σειρά του, θα βοηθήσει ένα υπέρβαρο παιδί να νιώσει καλά με τον εαυτό του και να αναπτύξει υγιή αυτοεκτίμηση. Η αυτοεκτίμηση ευνοεί την απώλεια βάρους, ενώ η ανασφάλεια φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα”. (Gayle Povis Alleman).
Σύμφωνα με την διαιτολόγο -διατροφολόγο Μάρθα Κουντούρη, “η διατροφή μας είναι πολύ σημαντική για την υγεία και την ανάπτυξη μας. Επηρεάζει ότι κάνουμε όλη την ημέρα… δηλαδή το διάβασμα, το παιχνίδι, τον ύπνο μας… γι’ αυτό πρέπει να τρώμε σωστά και υγιεινά”.
Η υπόθεση των διατροφικών συνηθειών είναι κάτι ιδιαίτερο και πρέπει γι’ αυτές τις συνήθειες να συζητούμε συχνά με τα παιδιά, είτε στο σπίτι, είτε στο σχολείο. Τα παιδιά μας ας γνωρίζουν πρώτα-πρώτα τις βασικές ομάδες τροφίμων. Είναι αυτές που παραθέτουμε παρακάτω.
- Ομάδα γάλατος (γάλα, γιαούρτι, τυρί)
- Ομάδα φρούτων και λαχανικών
- Ομάδα λιπαρών και γλυκών ( όπως: παγωτό σοκολάτα, κρουασάν, τυρόπιτα, ελιές, φυστίκια, καρύδια, σαλάμι, κ.λπ.)
- Ομάδα αμύλου ( δημητριακά, όσπρια, ρύζι, πατάτα)
- Ομάδα κρέατος (μοσχαρίσιο, χοιρινό, αρνίσιο, κατσικίσιο, πουλερικιά, ψάρια, θαλασσινά, και αυγά).
Έπειτα ας κουβεντιάσουμε μαζί τους για τις τροφές που “δεν πρέπει” να τρώμε και για εκείνες που βοηθούν στη σωστή ανάπτυξη του οργανισμού. Ας το κάνουμε μάλιστα παραστατικά και δημιουργικά. Μπορούμε, σε ένα χαρτί του μέτρου χωρισμένο στη μέση, να ζωγραφίσουμε στο ένα μέρος όσα τρόφιμα “πρέπει” να αποφεύγουμε και στο άλλο μισό, όσα μπορούμε να τρώμε. Κάτω από κάθε σχέδιο γράφουμε την αντίστοιχη λέξη.
Επειδή όμως οτιδήποτε περνά μέσα από τη ευχαρίστηση και το παιχνίδι μαθαίνεται πιο εύκολα, “καλούμε” τη μουσική , μέσα από τη δραστηριότητα του τραγουδιού, να παίξει το ρόλο της.
Ακούμε λοιπόν το τραγούδι, “Ο γάμος του πρίγκιπα Λεμόνη”. Συζητούμε με τα παιδιά για το περιεχόμενο των στίχων και αν θέλουμε περνάμε σε δραματοποίηση, γενικότερα σε παιχνίδι, με ερέθισμα το συγκεκριμένο τραγούδι.
Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ ΛΕΜΟΝΗ
Η όμορφη Κρεμμύδω
μια νύφη όλο χάρη
τον πρίγκιπα Λεμόνη
για άντρα της θα πάρει.
Μες το περιβόλι
γάμος γίνεται τρανός
και κουμπάρος είναι
ο κυρ-Μαϊντανός.
Οι συμπεθέροι έρχονται,
κρεμμύδια και λεμόνια,
να ζήσουνε οι νιόπαντροι
πολλά να δούνε εγγόνια.
Τα λάχανα κι οι πατατιές,
ντομάτες κι αγγινάρες,
τραγούδια λένε όμορφα
για του γαμπρού τις χάρες.
Τα σκόρδα και τα σέλινα
κρατούν βιολιά, κλαρίνα
για την Κρεμμύδω παίζουνε
και τραγουδούν κι εκείνα.
Μονάχα μία πιπεριά
φωνάζει από κει χάμω:
“Πολλά λεφτά ξοδεύτηκαν
γι’ αυτόν εδώ το γάμο!”.
Μες το περιβόλι
γάμος έγινε τρανός
και κουμπάρος ήταν
ο κυρ- Μαϊντανός!
Το παιδικό τραγούδι είναι ένας εύκολος και ευχάριστος τρόπος για να διαπραγματευτούμε -μέσα απ’ αυτό- το σημαντικό θέμα της υγιεινής διατροφής.
Το ποίημα -τραγούδι μας που ακολουθεί, είναι επίσης κατάλληλο για διαθεματική προσέγγιση της Αγωγής Υγείας.
ΕΝΑ ΚΟΥΦΙΟ ΔΟΝΤΙ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΥΝΑΝΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ – 16
Ένα κούφιο δόντι
έλεγε σ’ ένα “γερό” δοντάκι:
“Ποιος θα μιλήσει επιτέλους
για τα γλυκά στο μικρό το Γιαννάκη;”
Κι η γλώσσα που άκουγε καλά
υπόσχεση τους δίνει
και πριν περάσουν ώρες τρεις
τη “γλώσσα” της τη λύνει:
“Κι άλλο κούφιο δόντι,
βρε Γιάννη τι θα γίνει;
άκου κι εμένα τη γλώσσα
δόντι γερό δε θα μείνει”.
“Γιάννη που λες τα πολλά τα γλυκά
είναι που φταιν τελικά.
Άκου κι εμένα που ξέρω καλά
φρούτα να τρως πιο πολλά”.
Η συνύπαρξη μουσικής, δραματοποίησης (ή αλλιώς Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση) και εικαστικών, που “επιστημονικά” καλείται “αισθησιοκινητική διαπλοκή”, είναι ένα ολιστικό μέσο που αποδίδει παιδαγωγικά αφού στα πλαίσια της καλλιεργείται η γνωστική, η συναισθηματική και η ψυχοκινητική νοημοσύνη των παιδιών. Από την άλλη πλευρά, η διαθεματική φιλοσοφία που υπάρχει σε μερικές προτάσεις όπως αυτή που καταθέσαμε, βοηθά, να πλησιάσουμε με τα παιδιά, ένα ιδιαίτερο και σημαντικό θέμα όπως αυτό της αγωγής υγείας.
Επ’ ευκαιρία επεσημαίνουμε ότι, ούτε στα νέα βιβλία μουσικής του Δημοτικού Σχολείου προβλέπονται προσεγγίσεις τέτοιας διάστασης, αν και θεωρούμε πως θα έπρεπε. Πιστοποιείται έτσι η μη ανθρωπιστική οπτική της διεθνούς (και όχι μόνο της ελληνικής) παιδείας και ο παραγκωνισμός της ευκαιρίας για σύνδεση της μουσικής και των άλλων μαθημάτων με την πραγματική ζωή, προς όφελος του ανθρώπου.