Η Μουσική είναι Ενέργεια!
Όπως ο αέρας και η τροφή, έτσι και οι ήχοι τρέφουν το νευρικό σύστημα! Ο εγκέφαλος αν και δεν παράγει δική του ενέργεια, είναι αυτός που στέλνει ενέργεια στο σώμα και στο νου. Αυτή την ενέργεια, ο εγκέφαλος, τη δέχεται από τρεις βασικές πηγές από τις οποίες και εξαρτάται. Οι πηγές αυτές είναι:
Α! Ο ΑΕΡΑΣ, που μας σώζει από την ασφυξία.
Β! Η ΤΡΟΦΗ, που μας προστατεύει από εγκεφαλικές βλάβες που θα παθαίναμε εξαιτίας του υποσιτισμού.
Γ! Η ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, που είναι οι πάρα πολλές πληροφορίες που διεγείρουν διαρκώς τις αισθήσεις μας.
Το αυτί σύμφωνα με τον ακουστικο-ψυχο-φωνολόγο Δρ. Τοματίς, δίνει στο νευρικό σύστημα περίπου το ενενήντα τοις εκατό της συνολικής αισθητηριακής ενέργειας. Ιδιαίτερα οι μουσικοί ήχοι , με τη ξεχωριστή ρυθμική, μελωδική και αρμονική υφή τους, “τρέφουν” το νευρικό μας σύστημα , ενώ συγχρόνως το κινητοποιούν, το “ξυπνούν”.
Γι’ αυτό είναι καλό να ξεκινούμε τη μέρα μας ακούγοντας χαρούμενη μουσική, ή τραγουδώντας. Η ζωντάνια των μουσικών ήχων, μας γεμίζει ζωτική ενέργεια. Κι επειδή αυτή τη ζωτική ενέργεια τη χρειαζόμαστε σε όλη τη διάρκεια της κάθε μέρας, μέχρι να φτάσει η ώρα που θα πάμε για ύπνο το βράδυ, μπορούμε να έχουμε για “σύντροφο” τη μουσική. Άλλοτε ακούγοντας την και άλλοτε συμμετέχοντας ενεργά σ’ αυτήν.
Αφού η μουσική είναι ενέργεια, η ενασχόληση μαζί της στο σχολείο, “φορτίζει” τις “μπαταρίες” των παιδιών με επιπλέον ενέργεια από αυτή που ήδη έχουν μέσα τους λόγω της παιδικής τους φύσης.
‘Ετσι εξηγείται γιατί τα παιδιά στην τάξη, κατά τη διάρκεια πολύ ευχάριστων και “δυναμωτικών” για το νευρικό σύστημα μαθημάτων, όπως αυτό της μουσικής, κάνουν περισσότερη φασαρία, ενώ παράλληλα αυξάνεται η διάθεση τους για κίνηση.
Κι αυτό γιατί η ενέργεια της μουσικής και η ζωτικότητα της, τα “σπρώχνει” να σηκωθούν από τις καρέκλες τους, να κινηθούν, να παίξουν, να τραγουδήσουν-κάποιες φορές- δυνατά και “σκληρά”, να φωνάξουν.
Συνήθως δεν είναι η ανικανότητα του δασκάλου ή της δασκάλας της μουσικής που φέρνει τη φασαρία στην τάξη. Είναι η φύση και η ενεργειακή “σύσταση” του μαθήματος που συντελούν σ’ αυτό. Καθώς, όπως ήδη έχουμε επισημάνει, στην ενυπάρχουσα για ηλικιακούς λόγους ενέργεια, προστίθεται και η ενέργεια που έτσι κι αλλιώς δέχεται ο εγκέφαλος από τους μουσικούς ήχους. Μορφή ενέργειας που στέλνει ο εγκέφαλος στο σώμα και στο νου.
Η ενέργεια της μουσικής και οι θεραπευτικές της ικανότητες, ήταν από πολύ παλιά γνωστές. Γνωρίζουμε για παράδειγμα πως ο Ιπποκράτης, πατέρας της δυτικής ιατρικής, οδηγούσε στο ναό τους ασθενείς του για να ακούσουν μουσική.
Άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν την τάση να αποκόπτωνται από όλες τις πηγές αισθητηριακής ενέργειας. Με αποτέλεσμα να επιδεινώνουν την κατάσταση τους.
Ενδεικτικό είναι αυτό που συνέβη στους Βενεδικτίνους μοναχούς γύρω στο 1960 μετά από απόφαση του Βατικανό, να πάψουν οι μοναχοί να ψάλλουν Γρηγοριανούς ύμνους. Τι συνέβη; Διαπιστώθηκε ότι οι μοναχοί είχαν “καταρρεύσει” ψυχολογικά εξαιτίας της απόσυρσης τους από το τραγούδι, τους ψαλμούς.
Χρειάστηκε η επιστημονική παρέμβαση του Δρ. Τοματίς, για να ξαναβρούν τη σωμτική και πνευματική τους υγεία. Η θεραπεία τους περιελάμβανε τη σταδιακή επαναφορά στο τραγούδι, στους ψαλμούς
Η ενέργεια που δίνει η μουσική στο νευρικό σύστημα – ως “δημιουργική τροφή”- θα έπρεπε να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, κυριώς για τη ζωτικότητα και τη διάθεση με την οποία μπορεί να “φορτίσει” τον κάθενα μας.
Ας μη μας τρομάζει η έκφραση: “η μουσική έχει θεραπευτικές ιδιότητες”, καθώς όλοι τη έχουμε ανάγκη.
Η ψυχή , το σώμα, ο νους μας,σε καθημερινή βάση έχουν ανάγκη από ευεξία, από τόνωση, από μια ιδιότυπη “θεραπεία”. Μια “θεραπεία” από συνηθισμένες “παθήσεις” , όπως η ανία της καθημερινότητας, η κατάθλιψη από τηδυσκολία των οικονομικών και των ασθενειών, ο φόβος ή το άγχος από την ανεργία, η αγωνία για το μέλλον των παιδιών μας κ.ά.
Η μουσική, η τέχνη γενικότερα, είναι μια αποτελεσματική διέξοδος. Είναι ακόμα και μια “αντίσταση” απέναντι στις “επιθέσεις” από τα νέα σύγχρονα “στρατεύματα”. Τους επαγγελματίες τεχνοκράτες των παγκόσμιων εξουσιών που μέσω οικονομικών πολιτικών επιδιώκουν την υποβάθμιση και “υποδούλωση” του ατόμου. Την ποδηγέτηση του.
Η μουσική είναι πράγματι ενέργεια. Μπορεί όμως να γίνει και μέσο ειρηνικής “αντίστασης”. Έχει τρόπους ευγενικούς, μελωδικούς και αρμονικούς για να το κάνει, “πολεμώντας” ενάντια στην πνευματική και την ηθική καθυπόταξη του ανθρώπου.

