Πίεση συνομηλίκων
Πίεση συνομηλίκων
Αν σε πιέζουν οι φίλοι, φίλε,
για το καλό σου,
άλλη φιλία να μη γυρέψεις.
Μ’αν έχεις φίλους που σε πιέζουν
για το κακό σου,
φίλε νομίζω θα κινδυνέψεις!
Πες τότε “όχι”. Εσύ διαλέγεις,
όχι οι άλλοι.
Γιατί η ζωή σου είναι δική σου.
Στα δύσκολα σου, μίλα αμέσως και στους δασκάλους
και στους γονείς σου. Θα’ ναι μαζί σου.
Είναι αλήθεια πως η πίεση των συνομηλίκων, κάποιες φορές΄μπορεί να είναι θετική και να παίρνει τη μορφή παρότρυνσης προς κάτι καλό, κάτι δημιουργικό. Έκει όμως που”γεννιούνται” κίνδυνοι είναι στις περιπτώσεις που η πίεση μπορεί να “σπρώχνει” το παιδί σε αρνητικές αποφάσεις και δράσεις.
Σε αρκετές περιπτώσεις η πίεση των συνομηλίκων βιώνεται έντονα. Άλλοτε πάλι βιώνεται ηπιότερα. Στην πρώτη περίπτωση το παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο. Τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ όταν η αρνητική πίεση προέρχεται από “στενούς” ,”καλόυς(;) φίλους. Τότε η κατάσταση είναι πράγματι σοβαρή.
Την πίεση από τους συνομηλίκους τη συναντάμε ακόμα και στο νηπιαγωγείο! Μα είναι κάποιες μεγαλύτερες ηλικίες στις οποίες αυτή αποκτά έντονη επικινδυνότητα. Όπως επισημαίνει ο Fontana, πολλές φορές η ομάδα καλεί με τον τρόπο της τα παιδιά να υιοθετήσουν κάποιες ιδιαίτερες συμπεριφορές. Τότε, αρκέτα από αυτά “υποχωρούν” από τις δικές τους θέσεις και στάσεις, ακολουθώντας αυτές της ομάδας, μόνο και μόνο για να γίνουν αποδεκτά από τα άλλα παιδιά.
Ποια όμως από τα παιδιά αντιστέκονται συνήθως στις πιέσεις των άλλων παιδιών ότα διαφωνούν; Εκείνα που στην πραγματικότητα παρουσιάζουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. Εκείνα που τα πάνε καλά με τον εαυτό τους.!
Και ποια από τα παιδιά “υποτάσσονται” πιο εύκολα στις πιέσεις των συνομηλίκων τους; εκείνα που διακρίνονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανασφάλεια.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα ατην ικανότητα αντίστασης στις αρνητικές πιέσεις από τους συνομηλίκους και στο βαθμό της θετικής αίσθησης προς τον εαυτό.
Επομένως, γονείς και εκπαιδευτικοί προνοώντας, δημιουργούν “ασπίδα προστασίας” για τα παιδιά, αναφορικά με τη βίωση απ’ αυτά της πίεσης συνομηλίκων, όταν δουλεύουν μεθοδικά για να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση τους και τα εκπαιδεύουν ώστε να έχουν μια ξεκάθαρη και θετική αίσθηση για τον εαυτό τους.
Μα και στις περιπτώσεις που παιδιά βιώνουν τις οποίες δυσκολίες από την πίεση των συνομηλίκων τους, δάσκαλοι και γονείς θα πρέπει να δώσουν στήριξη ακούγοντας με υπομονή και προσοχή το παιδί που βρίσκεται σε δυσκολία και να προσπαθήσουν να τονώσουν την αυτοπεποίθηση του. Αποπαίρνοντας το δεν πετυχαίνουν τίποτα. Το παιδί τότε είναι που χρειάζεται την ιδιαίτερη βοήθεια μας και την δίνουμε αμέριστη, πρώτα- πρώτα ακούγοντας το με ανοιχτά και τα “αυτιά” της καρδιάς μας.
Είναι σημαντικό τα παιδιά να γνωρίζουν από νωρίς πως έχουν συμπαραστάτες τους γονείς τους και τους δασκάλους τους. Να μην φοβούνται, αλλά να τους σέβονται και να τους θεωρούν τα “στηρίγματα” τους στις δύσκολες στιγμές τους. Αν τα έχουμε μάθει να μας μιλούν στα δύσκολα, θα τα καταφέρουν και στο πλαίσιο της όποιας αρνητικής πίεσης από την πλευρά των συνομηλίκων τους.
