Γίνε σύννεφο κι εσύ!
ΓΙΝΕ ΣΥΝΝΕΦΟ ΚΙ ΕΣΥ!
Γίνε σύννεφο κι εσύ
στα ουράνια τρέξε
σε φυσάει ο άνεμος…
κι αν θελήσεις “βρέξε”.
Σμίξε μ’ άλλα σύννεφα
αστραπή να γίνεις…
δεν είναι καλή στιγμή
μόνος σου να μείνεις!
Γίνε σύννεφο κι εσύ
με τον ήλιο παίξε
Κρύψε τον για μια στιγμή
φύγε, πάλι τρέξε.
Κι όταν θα’ χεις κουραστεί
χρυσοσυννεφάκι,
στην κορφή ενός βουνού
γίνε καπελάκι!
Είναι κι αυτό ένα ποίημα για κίνηση, για δράση στο χώρο και γενικότερα για δραματοποίηση. Καλούμε τα παιδιά να φανταστούν πως είναι σύννεφα. Που αλλού; στον ουρανό βέβαια. Τρέχουν… καθώς τα φυσά ο άνεμος (ο άνεμος μπορεί να είναι και μια φλογέρα ή παιδιά που παίζουν το ρόλο του ανέμου, φυσώντας) , γίνονται βροχή… συναντούν άλλα σύνεφα και γίνονται αστραπές και βροντές (ένα μουσικό οργανάκι μπορεί να αναπαριστά τις βροντές)… παίζουν με τον ήλιο (ένα τριγωνάκι μπορεί να “βεβαιώνει” την παρουσία του ήλιου… κι όταν θα’ χουν κουραστεί τα σύννεφα απ’ το πολύ παιχνίδι, μπορούν να ξεκουραστούν στην κορφή ενός βουνού… και τότε θα μοιάζουν με καπελάκια! Μια απαλή μουσική μπορεί να συνοδεύει αυτή τη ξεκούραση.
