Αυτό θα πει αυτοεκτίμηση
Η αυτοεκτίμηση είναι για όλους μας μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Επομένως και για τα παιδιά μας.
Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Αυτοεκτίμηση είναι η αντίληψη που έχουμε για την αξία του ίδιου του εαυτού. Σημαίνει πόσο αναγνωρίζουμε και εκτιμούμε τον εαυτό μας. Είναι η αξία που δίνουμε στον εαυτό μας.
Η αυτοεκτίμηση μας τροφοδοτείται από δύο πηγές:
– Από τις σχέσεις μας με τους άλλους
-Από τις προσδοκίες που έχουμε από μας τους ίδιους.
Η ευτυχία στη ζωή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης. Έτσι κάθε φορά που ένα παιδί βιώνει υποτιμητικά συναισθήματα, παρατηρούνται προβλήματα στον ψυχισμό , στις σχέσεις του με τους άλλους και γενικότερα στους στόχους που βάζει στη ζωή, όσο απλοί κι αν φαίνονται αυτοί, για τους ενήλικες.
“Φίλος” των παιδιών είναι η πίστη στον εαυτό τους. “Εχθρός” τους, η αμφιβολία γι’ αυτόν.
Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά πως είναι ανάγκη να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να τον αποδεχτούν. Να συμφιλιωθούν με τους περιορισμούς τους , να “ανακαλύψουν” τις ικανότητες τους. (Που σημαίνει πως πρώτα εμείς να έχουμε δουλέψει πάνω σ’ αυτά και να έχουμε κάνει βήματα για τον εαυτό μας). Οι προσδοκίες λοιπόν που έχουν τα παιδιά για τον εαυτό τους είναι η μια πηγή τροφοδότησης της αυτοεκτίμησης.
Η άλλη πηγή τόνωσης της αυτοεκτίμησης τους έχει να κάνει με τις εμπειρίες τους από τις σχέσεις τους με τους άλλους.
Εκπαιδευτικοί και γονείς, ως “σημαντικοί άλλοι” για τα παιδιά, μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης τους, εκφράζοντας τακτικά την αναγνώριση και το σεβασμό που τρέφουν γι’ αυτά. Ειδικά η ενθάρρυνση παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στη δόμηση θετικής αυτοεκτίμησης.
Σύμφωνα με τον Fontana, αν και ο δάσκαλος πρέπει πάντα να ενδιαφέρεται να οδηγήσει κάθε παιδί σε υψηλή εκπαιδευτική απόδοση, εντούτοις, θα πρέπει να το κάνει οργανώνοντας τα προγράμματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να προστατεύεται η αυτοεκτίμηση του παιδιού. Γι’ αυτό θα πρέπει να έχει πάντα κάτα νου, εκτός από την ενθάρρυνση, τη δίκαιη συμπεριφορά, το σεβασμό προς όλα τα παιδιά και τη σωστή κατανομή εργασίας, σύμφωνα με τις δυνατότητες του κάθε μαθητή.
Η αυτοεκτίμηση ενός παιδιού λοιπόν αναπτύσσεται όταν:
-Τα καταφέρνει καλά
-Αισθάνεται καλά
-Αποδέχεται τον εαυτό του και προσπαθεί να τον γνωρίσει καλύτερα
-Έχει κοινωνικές σχέσεις, έχει φίλους.
Στο σημείο αυτό, παραθέτουμε το Ποίημα:
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ
Όταν καλά τα κατφέρνεις
κι όταν αισθάνεσαι καλά,
στο αερόστατο ανεβαίνεις
κι όλο πηγαίνεις πιο ψηλά.
Πετάς πιο πάνω απ’ τη χαρά σου
γιατί έχεις φίλους κι απορείς
πως με των φίλων τις ανάσες
ν’ ανέβεις πιο ψηλά μπορείς.
Μα κείνο που σε πάει πιο πάνω
και να σε φτάσω δεν μπορώ,
είναι που έχεις κάνει φίλο
τον εαυτό σου από καιρό.
Ας εμβαθύνουμε τώρα στην κάθε στροφή του ποιήματος.
Στην πρώτη στροφή συναντούμε τους στίχους:
“Όταν καλά τα καταφέρνεις
κι όταν αισθάνεσαι καλά”.
Και τα δύο σημεία αποτελούν στάσεις που αν καλλιεργηθούν, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε ενίσχυση της αυτοεκτίμησης. Στη δεύτερη στροφή διαβάζουμε για τη δύναμη από το “να έχεις φίλους”, να αναπτύσεις κοινωνικότητα. Στάσεις επίσης πολύ ενισχυτικές για την αυτοεκτίμηση. Στην τρίτη και τελευταία στροφή, συναντούμε το πιο σπουδαίο σημείο για την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης, το: “…έχεις κάνει φίλο τον εαυτό σου…” .
Ευτυχώς που στην πραγματικότητα τα αερόστατα ανεβαίνουν μέχρι ένα ορισμένο ύψος. Έτσι και με το “αερόστατο της αυτοεκτίμησης”… γιατί τότε από την υγιή αυτοεκτίμηση θα φτάναμε στην έπαρση.
